simdi sen kalkıp gidiyorsun. Git. Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler. Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık Sevgiyeydi ilk açılısı gözlerimizin sırf onaydı Bir kus konmus parmaklarıma uzun uzun ötmüstü Bir sevismek gelmis bir daha gitmemisti Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksullugumuz Sanki hiç olmamıstı
Oysa kalbim iste suracıkta çarpıyordu surda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı istanbullar surda da etin çogalıyordu dokundukça lafların dünyaların Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek Ki Karakoy köprüsüne yağmur yağarken Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti Çünkü iki kişiydik
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya Bir dilim ekmegin bir iki zeytinin başınaydı doymamız Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük Yüzünün bitip vücudunun başladıgı yerde Memelerin vardı memele rin kahramandı sonra Sonrası iyilik güzellik
